همچنین ظاهراً برای تیلور غیرمنتظره و تکان دهنده بود که در حین تشکر از تماشاگران پس از آهنگ اشک ریخت.
نشانه: تیلور اشک می ریزد.
جمعه شب، هواداران گرد هم آمدند تا ورزشگاه را با چراغهای تلفن همراه خود در حین اجرای تیلور در «مشکلات شامپاین» روشن کنند، و اساساً جایگاهها را به دریایی از ستارههای بداهه تبدیل کردند. کاملاً زیبا بود:
هواداران در آتلانتا یک نوار جدید و بسیار بالا را برای “جمعیت خوب” در تور Eras تعیین کرده اند، پس از اینکه دو استادیوم مختلف پر از آنها توانستند در شب های پشت سر هم این آخر هفته تیلور سویفت را به گریه بیاندازند. بنابراین، می دانید، اگر بلیط یک نمایش آینده دارید، این را در نظر داشته باشید.
آیا اولین جماعتی که تیلور را آنقدر احساساتی کند که فریادهای زشت تمام عیار کند، جایزه می گیرد؟ 80000 یادداشت تشکر شده با موی گربه، آغشته به اشک، دست نوشته؟ آیا او پیانویی را که روی صحنه می نوازد خرد می کند و به هر طرفدار آن شب یک تکه می دهد تا آن شب را به یاد بیاورد؟ آهنگی که از این موفقیت الهام گرفته شده است (“80000 قطره اشک روی گیتار من”؟ “این من گریه می کنم”؟ “من باید آرام شوم”؟ می توانم ادامه دهم، اما متوقف می شوم)؟ بیایید خطرات را افزایش دهیم زیرا به نظر می رسد هماهنگی فلش موب های احساسی در حال تبدیل شدن به یک تور دوره ای است.
از آنجایی که برای یک سوئیفتی ارز ارزشمندتر از خوشحالی و تایید تیلور وجود ندارد، دیگر طرفداران طبیعتاً ویدیوهای TikTok تیلور با چشمان اشکآلود را دیدند که از جمعیت تشکر میکرد و فکر میکردند: “این. من به آن نیاز دارم.” وارد شوید: جمعیت شنبه شب آتلانتا، توانایی جمعیت جمعه شب را دیدند که چشمان تیلور را با اشک برق می زند و جمعی پاسخ دادند: “آبجو ما را نگه دارید.”
او در حالی گفت: “من حتی نمی دانم چه بگویم. خیلی دوستت دارم. این زیبا بود.” غریبه ها به طور خود به خود دور هم جمع می شوند تا لحظه ای را رقم بزنند. “چه کسی آن را سازماندهی کرد؟ بچه ها فقط این کار را انجام دادید؟ برنامه چه بود؟ خیلی زیبا بود. ممنون. خدایا دوستت دارم. من بیرون هستم. واقعا عالی بود.”
شنبه شب، (احتمالاً) 80000 نفر مختلف، چراغهای تلفن همراه/دریای ستارههای درخشان را بازسازی کردند، اما در طول آهنگی متفاوت. به جای اینکه در طول «مشکلات شامپاین» (آهنگی در مورد رابطه ناموفقی که او با جو آلوین سابق نوشته بود)، او را با این عشق پر کنند، در طول «مارجوری»، آهنگی درباره تیلور که خاطرات مادربزرگش را پس از مرگ منعکس میکند، این کار را انجام دادند.
“چطور تونستی بری و اینکارو با من بکنی؟” تیلور از جمعیت پرسید که ترکیبی از خنده/هنوز هم تقریباً گریه است که فقط در لحظات غرق شدن عاطفی واقعی اتفاق می افتد. “این آهنگی بود در مورد مادربزرگم که فوت کرد. من کاملاً… مثل اینکه زانوهایم ضعیف شده بودند، واقعاً. از نظر جسمی، از نظر جسمی این را احساس کردم. انجام این کار از طرف شما بسیار زیبا بود.”