آره، طلایی ترکیبی سوررئالیستی از زندگی واقعی و فانتزی است، اما هیچ چیز از نظر هنری رضایت‌بخشی در تصویر نادرست و ترسناک آن از تصور انسان وجود ندارد. بازی بی عیب و نقص دی آرماس توسط تصمیمات هنری دومینیک که – صرف نظر از قصد او – بیش از آنکه به فیلم بیافزایند، یک دستور کار ضد سقط جنین را تغذیه می کند، آلوده شده است.
دومینیک 14 سال را صرف نوشتن کرد طلایی. بنابراین، او گفت Sydney Morning Herald، او نمی توانست این پست را پیش بینی کند رو در مقابل وید جهانی که در آن به نمایش درآمد. «اگر مردم نگاه می کنند طلایی از آنجایی که در مورد سقط جنین موضع دارد، موضعی هم دارد.» موضع آن این است که، اگر شما یک کودک ناخواسته هستید، بارداری عمیقاً دوسوگرا خواهد بود. با این حال، او به ریشه این موضوع نپرداخته است: اصلاً چرا جنین متولد نشده را با احساس خود آغشته کنیم؟
بدتر میشود. مدت کوتاهی پس از اینکه مونرو حاملگی خود را برای میلر فاش کرد، جنین در حالی که در باغچه آنها گل می چیند، با صدای جوانترش با او صحبت می کند. گفتگوی آنها به سرعت بالا می گیرد و جنین از مونرو التماس می کند که آن را سقط نکند. این صحنه حداکثر چند دقیقه طول می کشد، اما عمیقاً نامناسب به نظر می رسد. درست است که مونرو را به عنوان پشیمان از سقط جنین نشان دهیم. این یک احساس واقعی است که بسیاری از مردم با آن دست و پنجه نرم می کنند. اما این لحظه نشان داد که او توسط یک دسته سلولی چند هفته ای گاز گرفته است و دومینیک اعتماد بیشتری نسبت به مونرو به جنین می دهد.
تس گارسیا نویسنده ای مقیم نیویورک است.