حذف موهای زائد: دهه‌ها از نامیدن «لا پلودا» ما را به جایی نرساند

22 شهریور 140226 مهر 1401 از صدف بیوتی

دکتر میرلس-ریوس می گوید: «این نسل به همه ما چیزهای زیادی یاد خواهد داد. «شما به استعمار و آنچه بر جوامع و تاریخ‌ها آمده است فکر می‌کنید، و اینکه چرا این فشار برای نسل‌های گذشته وجود دارد که با جریان اصلی جامعه سازگار شوند، پذیرفته شوند، زبان و فرهنگ خود را پشت سر بگذارند. زنده ماندن. برای اینکه بتوانید هر دو را در آغوش بگیرید، چگونه این کار را انجام می دهید؟ این نسل این کار را می کند.»

من بخشی از نسل جدیدی از زنان لاتین هستم که از اپیلاسیون خام خود خسته شده اند و شروع به پذیرفتن موهای طبیعی، ضخیم و فراوان خود کرده اند. دکتر Rebeca Mireles-Rios، دانشیار دانشگاه کالیفرنیا سانتا باربارا، سال‌ها تحقیق در مورد جوانان و نوجوانان لاتین و درک آن‌ها از تصویر بدنی دارد – به ویژه نحوه تغییر آن. نسل جدید، کسانی که موهای بدن را در آغوش می‌کشند، مدتی است که در مرز بوده‌اند، و معنای وجود داشتن با ساعدهای مودار و هنوز زیبا بودن را به چالش می‌کشند.

آماندا فوراستیری، هنرمند تجسمی پورتوریکویی، می‌گوید که در اوایل سال 2021 پس از ماه‌ها حضور در داخل، کاوش در هویت جنسی خود را آغاز کردند. فوراستیری، که از کنار ضمایر آنها و او می‌گذرد، این ایده را بازی می‌کند که با هم تراشیدن را متوقف کند و برای هفته‌ها موهای بدن خود را رشد دهد. پدر و مادر او از عدم تراشیدن تراشیده اند و آن را به افسردگی نسبت می دهند. از نظر فوراستیری، این در مورد رفتاری است که از دوتایی جنسیتی اتخاذ شده است که به شدت در فرهنگ لاتین رخنه می‌کند: «من دیگر آن وزنی را که احساس می‌کنم با آن چیزی که توسط نگاه مردانه زیباست یا خیر درک می‌شود، ندارم. من اذعان کرده‌ام که این باعث نمی‌شود که من کم و بیش ارزشمند باشم، و احتمال دریافت عشق را کم یا زیاد کنم.»