من سعی کردهام مشخص کنم که چرا من و بسیاری از دوستان با این کتاب و همتایان کتابچه راهنمای کودک که به همان اندازه در همه جا حاضر هستند، رابطه عشق/ نفرت داریم. من با محتوا مشکلی ندارم کاملاً برعکس – این اطلاعات دقیق من را در زمانهای استرسزا در طول سه بارداریام گذراند. (تا حدی به این دلیل که داشتن یک کتاب چاپ شده برای اعتماد از گوگل مارپیچ مرگ جلوگیری کرد.) من فکر می کنم بخشی از مشکل عناوین همه چیز است. اگر یک درس مهم از بارداری، زایمان و والدینی برداشته باشم، این است: هیچ انتظاری نداشته باشید. می توانید انتظار داشته باشید، همه چیز را بخوانید، امیدوار باشید، و نشخوار فکری کنید، اما در اغلب موارد، همه چیز کاملاً متفاوت از آنچه در تصویر می بینید پیش می رود. زنان باردار همه جا اراده بدون توجه به اینکه چقدر آماده می شوند، شگفتی ها را تجربه کنید.
یکی از مهمترین چیزهایی که من در آینده ندیدم – شاید به این دلیل که مردم زیاد در مورد آن صحبت نمیکنند – بیاختیاری ادرار بود. این کلمه بسیار بالینی و ملودراماتیک به نظر می رسد، اما همان چیزی است که هست: وقتی کنترل مثانه ندارید، این همان بی اختیاری است. برای من، از دست دادن کنترل وضعیت ادرار در دوران بارداری شروع شد، زمانی که چندین بار در شب از خواب بیدار شدم. همانطور که شکمم و فشار روی مثانه ام بیشتر می شد، عادت کردم به حمام بدوزم. شاید فکر میکردم بعد از زایمان به حالت طبیعی خود که ادرار میکنم برمیگردم، اما نه. روال جدید من این بود: بعد از انجام برخی کارها وارد آپارتمانم شوم، احساس کنم نیاز به ادرار کردن دارم، پاهایم را روی هم فشار بدهم و با چشمان بسته چند نفس عمیق بکشم و روی نگه داشتن آن تمرکز کنم. سپس به سمت در حمام بپرم و سعی كنم شلوارم را بدون باز كردن زیاد پاهایم پایین بیاورم و همزمان خودم را روی صندلی توالت بچرخانم. نیازی به گفتن نیست، این اغلب به یک تغییر سریع کمد لباس ختم می شد. وضعیت بهتر شد، اما سالها طول کشید و پیلاتس و تقویتکنندههای میلهای زیاد طول کشید – و من هنوز قبل از اینکه برای دویدن یا یک کلاس ورزشی جهنده شرکت کنم، باید در مورد ادرار کردن، استراتژیک واقعی باشم.
این کتاب وجود دارد که شما به نوعی آن را به دست می آورید، لحظه ای که دنیا متوجه می شود شما حامله هستید وقتی انتظار دارید چه چیزی را باید انتظار داشت. ممکن است به سرعت چندین نسخه به دست آورید، بستگان خوش نیت، همکاران و مواردی از این دست به شما حمله کنند. علیرغم این واقعیت که این کتاب برای اولین بار در سال 1984 منتشر شد و دارای جلدی است که مینیمالیسم پر جنب و جوش و گرافیکی کتاب های دهه ما را نادیده می گیرد (انتخاب می کنیم با “خانم باردار در برابر مرز لحاف” کنار بیایم)، این کتاب مقدس در حال رشد است. -مادرهای تازه وارد هر زمانی که در ساعت 3 بامداد در شکم خود احساس تورم خارجی داشته باشند یا قبل از قرار ملاقات با پزشک، دچار اضطراب شوند. همچنین یکی از چیزهایی است که پس از زایمان از دیدن آن بیشتر هیجان زده خواهید شد. (قفسهای در مغازه مبادلهای شهر من زیر وزن نسخههای ریختهشده سگک میزند.)
قبل از زایمان، میتوانید جهش روی توپ و قدم زدن و انجام حرکات اسکوات را تمرین کنید تا به کودک کمک کنید تا به زمین بیفتد، اما مشخص میشود که بیمارستان سیاستی دارد که در آن شما باید در رختخواب بمانید و کودک را به IV متصل کنید. نمی خواهد رها می شود و در نهایت از طریق فورسپس بیرون کشیده می شود (داستان واقعی). شما میتوانید هفتهها وقت بگذارید تا یک همخواب یا تخت خواب مناسب را انتخاب کنید تا متوجه شوید که نوزاد شما فقط روی صندلی ماشین میخوابد. (که همانطور که کتاب ها به شما خواهند گفت، این است نه یک گزینه ایمن برای یک شب. وزن. وقتی صحبت از وزن شد، تصور میکردم که در دوران بارداری مقدار قابل توجهی افزایش وزن را تجربه میکنم، اما به لطف مراقبت از خود، ورزش و استراحت، این کار را نکردم. بعد از آن بود که آن را بسته بندی کردم. (هیچ چیز مانند محرومیت مزمن از خواب و ناله های بی وقفه کودک برای خوردن همه کربوهیدرات ها وجود ندارد.) چیزهای بیشتری که انتظارش را نداشتم: در دوران بارداری، فکر می کردم پوستم به دلیل تغییر سطح هورمون ها چرب تر می شود، اما در واقع فوق العاده خشک شد. انتظار درد بعد از زایمان را داشتم، نه این که باید هفته ها بعد روی بالش دونات بنشینم. میدانستم که موهایم ضخیم میشوند-تجاری میشوند و بعد از زایمان موهایم ریزش میکنند، اما نمیدانستم که خط موی من برای همیشه عجیب و غریب خواهد ماند.