بررسی دوربین Instax Mini 11

منبع

تا زمانی که بالاخره یک Instax Mini 11 برای خودم گرفتم، هرگز جذابیت دوربین های فوری را به درستی درک نکردم. اینطور نیست که آنها برای من بیگانه باشند. من به عنوان یکی از اعضای قدیمی ژنرال Z، در طول بازگشت بزرگ عکاسی فیلم، که شامل ظهور این دوربین‌های فوری نسل بعدی بود، بزرگ شدم. من به سادگی نمی توانستم هزینه فیلم و ناراحتی جزئی حمل یک ابزار اضافی را توجیه کنم، به خصوص زمانی که تلفن من می توانست همان کار را با جزئیات دقیق تر انجام دهد. اما من اشتباه کردم – تقریباً همه چیز بهتر به نظر می رسد هنگامی که یک Instax Mini 11 در ترکیب وجود دارد.

پس از سرمایه‌گذاری روی دوربین‌های فیلم استاندارد پس از فارغ‌التحصیلی – و بی‌صبرانه منتظر ماندن برای استفاده از رول‌های فیلم و توسعه آن‌ها – تصمیم گرفتم که زمان آن رسیده است که به Instax ضربه بزنم. و خوشبختانه، دوربین امروز هم مانند دوران مدرسه جذاب است. این رنگ در انواع رنگ های پاستلی از جمله آبی آسمانی، رژگونه و سفید موجود است. (من صاحب رنگ اسطوخودوس هستم.) نسبت به دوربین های قدیمی پولاروید که در فروشگاه های دستفروشی دیده بودم، حجم کمتری دارد. وزن آن کمتر از یک پوند است و انداختن آن در کیف یا کیف کار آسان است. به لطف فلاش و فوکوس خودکار، به‌علاوه یک آینه کوچک در نزدیکی شاتر که به شما کمک می‌کند خود را در کادر متمرکز کنید، گرفتن عکس‌های سلفی نیز بسیار راحت است.

قبل از اینکه تابستان امسال دوربین فوجی‌فیلم خودم را بگیرم (می‌دانم در اواخر مهمانی)، تقریباً همه اطرافیانم مرا تا به حال ضربه زده بودند. آنها در محوطه دانشگاه من، جایی که دوستانم از زندگی آنها برای مستندسازی زندگی در خوابگاه استفاده می کردند، اجتناب ناپذیر بودند. (همچنین حداقل یک نفر را در هفته تماشا کردم که در محل کار خرده فروشی من در مرکز شهر، همراه با شلوار ورزشی و ماسک – تثلیث مقدس هدایایی برای دانشجویان کالج، خرید خود را در محل کار خرده فروشی من در مرکز شهر می‌خرید.) من خودم بودجه خرید نداشتم. من شروع به شک کرده بودم که سرگرمی را از دست داده ام.