استعفای جاسیندا آردرن از نخست‌وزیری نیوزلند: «من دیگر به اندازه کافی در تانک ندارم»

حزب آردرن به زودی رهبر دیگری را انتخاب خواهد کرد و انتخابات عمومی بعدی در نیوزیلند برای 14 اکتبر برنامه ریزی شده است.

جاسیندا آردرن در جریان نشست گروهی حزب کارگر در نیوزلند در 19 ژانویه اعلام کرد که در 7 فوریه از سمت نخست‌وزیری کناره‌گیری می‌کند و توضیح داد که «دیگر به اندازه کافی در تانک نیست» تا بتواند این کار را انجام دهد. به درستی.

“من فکر می کنم روشی که او نیوزلند را از طریق آن حملات تروریستی کرایست چرچ هدایت کرد، به گونه ای که همه ما به آن احساس غرور می کردیم … و روشی که او همیشه سفیر خوبی برای ما در صحنه جهانی بوده است، چیزهایی است که در این زمینه بسیار مهم خواهد بود. میراث او.»

انتخاب آردرن در سال 2017 در سن 37 سالگی، او را به جوان‌ترین رئیس دولت زن در جهان در آن زمان تبدیل کرد، با دوره 5 و نیم ساله‌اش که شاهد حملات کرایست‌چرچ، همه‌گیری کووید-19 و واکاری بود. فوران او همچنین پس از استقبال از دخترش، نیو ته آروها، در سال 2018، تنها دومین رهبر جهان شد که در دوران ریاست جمهوری خود زایمان کرد – پس از بی نظیر بوتو پاکستانی در سال 1990. او بعداً این کودک سه ماهه را به مجمع عمومی سازمان ملل آورد. یک لحظه تاریخی دیگر

اخبار جدایی آردرن با واکنش‌های متفاوتی روبرو شده است – برخی استعفای او را پاسخی به کاهش محبوبیت در نتیجه محدودیت‌های شدید COVID-19 و بحران هزینه زندگی می‌دانند. با این حال، اکثریت از دستاوردهای آردرن در طول سال‌های ریاستش و صراحت او درباره دلایل کناره‌گیری از این نقش ستایش کرده‌اند و کریستوفر لوکسون، رهبر اپوزیسیون از او به خاطر “مسئولیت کاری دشوار و سخت” تشکر کرده است.

این پست در ابتدا در بریتانیایی ووگ




منبع

آردرن به زبان انگلیسی نوشت: «برای همه اولین‌هایمان، من مفتخرم که اکنون کشوری هستیم که در آن دختران سیاست یا رهبری سیاسی را فوق‌العاده نمی‌دانند. ووگشماره سپتامبر 2019، با ویرایش مهمان توسط دوشس سارابطه. اما اگر رهبری آینده روند جهانی را پشت سر بگذارد و به فراتر از مرزها، چرخه های انتخاباتی و روش های انجام کارها نگاه کند، من حتی بیشتر افتخار خواهم کرد. برای آنها، امیدوارم شاهد باشیم که در نهایت موارد استثنایی تبدیل به قانون شوند، که مهربانی و شفقت می تواند قدرتمند و قوی باشد، و ما حاضریم با تغییراتی که باید با آنها روبرو شویم، در حالی که به تغییراتی که نمی بینیم خیره می شویم. “

او ادامه داد: “من می روم، زیرا با چنین نقش ممتازی مسئولیتی به همراه دارد – مسئولیت این است که بدانید چه زمانی فرد مناسبی برای رهبری هستید و همچنین چه زمانی نیستید.” من می دانم که این کار چه چیزی را می طلبد. من می دانم که پس از این تصمیم بحث های زیادی وجود خواهد داشت که به اصطلاح دلیل واقعی چه بوده است…. تنها زاویه جالبی که می‌بینید این است که پس از گذشت شش سال از چالش‌های بزرگ، من یک انسان هستم. سیاستمداران انسان هستند. ما هر آنچه را که می توانیم، تا زمانی که بتوانیم می دهیم، و آن وقت وقت آن است. و برای من، زمان آن فرا رسیده است.»