این مطالب را می توان در سایت آن نیز مشاهده کرد سرچشمه می گیرد از جانب.
حداقل کسانی که قربانی این روندها می شوند، همچنان انواع مختلف بدن را در رسانه ها می بینند… درست است؟ نه لزوما – ما را به این موضوع برگرداند که چرا «بای بای غنیمت» بسیار مضرتر از آن چیزی است که ممکن است تصور شود. فیلیس کسلر، مشاور سلامت روان دارای مجوز در Mindpath Health، می‌گوید: «وزن یک زن به طور متوسط 170 است و سایز 14 می پوشد. زرق و برق، و رابینسون هم همین را می گوید. “گفتن “انحنای بیرون است” بسیاری از کارهای ما را نادیده می گیرد [activists] قبلاً برای ایجاد فضا و گنجاندن انواع مختلف بدن در بازاریابی، فروشگاه‌ها و آنلاین انجام داده‌اند.»
محتوای توییتر
برخلاف لباس‌ها و لوازم جانبی، تیپ‌های بدنی را نمی‌توان «آزمایش» کرد و کنار گذاشت – اما این امر فرهنگ رایج را متوقف نکرده است. GOODW.YN هنرمند و فعال می گوید: «گفتمان «لاغر برگشته است» یا آنچه من دوست دارم آن را «تب نازک» بنامم، بزرگتر از سلبریتی است – ما باید به عوامل اقتصادی و نژادی حاکم بر تبلیغات اجتماعی نگاه کنیم.. این فشارها تأثیر موذیانه ای بر افراد غیرسفید پوست، به ویژه جامعه سیاه پوستان دارد. GOODW.YN می‌گوید: «اگر باسن، ران‌ها یا منحنی‌های ما نباشند، این لب‌ها، مدل‌های مو و لباس شیک ما هستند که تا زمانی که برای سودآوری مناسب «ایده‌آل‌های فرهنگی سفید» نباشد، دزدیده شده‌اند.
تهیه کننده و فعال لیندسی مک گلون با این نظر موافق است و اشاره می کند که در حالی که مثبت بودن بدن است فرض می شود تلاش برای رفتار برابر با همه بدن و اجازه دادن به افراد به حاشیه رانده شده برای اشغال فضا، این واقعیتی نیست که او مشاهده یا تجربه کرده است. او در ادامه می‌نویسد: «به‌عنوان یک زن چاق و عجیب و غریب، خودم را با مثبت بودن بدن هماهنگ می‌کنم، اما همچنان بر روی انواع بدن متمرکز می‌شود که به حاشیه رانده نشده‌اند و به‌عنوان راهی برای سرمایه‌گذاری از رژیم‌های چربی، کاهش وزن و اهداف غیرواقعی است.» جنبش – و لیزو در واقع همین را گفته است.